انجمن شطرنج ایران Iranian Chess Forum

ارسال: #8

با عرض سلام خدمت همه دوستان سوال رو خوندم و نظرات دوستانمون رو هم دیدم به نظر من سوال خلاقانه و جذابی است و رفتن به دنبال پاسخ اون هم آموزنده اگه بخوایم یه پاسخ کلی رو برای این پرسش بدست بیاریم باید به این فکر کنیم که چه فاکتورهایی تو پاسخ دادن به این سوال مطرح هستن به نظر من جوابی رو که برای یک بازی به خصوص به این سوال می دیم نمی تونیم برای یه بازیه دیگه به کار ببریم چون فاکتورهایی که ذکر خواهند شد همچین اجازه ای به ما نمی دن این فاکتورها عبارتند از:
1- سلیقه فرد و سبک وسیاق بازی او (و همچنین حریف او): برای مثال ساموئل رشفسکی همانند دوستانمون reza4 و mohsen987 معتقد بود که "پایه پوزیسیون باید محکم بنا شود" بنابراین از همان شروع بازی وقت و انرژی فراوانی بر روی بازی می گذاشت داوید برونشتاین هم هر گاه حرکت خلاقانه ای را در شروع بازی پشت میز می یافت همین گونه عمل می کرد یاسر سیراوان هم همین طور بود و گاه تا جایی پیش می رفت که نیم ساعت برای انجام حرکت اول فکر می کرد! برعکس بازیکنی مانند بنت لارسن که حتی وقتی در گشایش قصد خروج از تئوری شزوع بازی را داشت بسیار سریع و با اعتماد به نفس حرکات خلاقانه خود را انجام میداد یا شطرنج بازانی مانند گری کاسپاروف، آلکسی شیروف، ویسواناتان آناند، ولادیمیر کرامنیک و ... علاوه بر این که جاه طلبانه به دنبال فرصتی برای کسب برتری (چه از نوع تئوریک مانند سوارهای فعالتر و ... چه از نوع عملی مانند برتری در زمان، ابتکار عمل و ...) از همان حرکت اول بودند و همیشه با تدارک عمیق خانگی (گاه حتی تا آخر بازی) پشت میز در زمان صرفه جویی می کردند و می کنند.
2- تصمیم گیری فرد (یا حریف) بنا به شرایط خاص (که این خود تابع چند عامل دیگر از جمله مقدار تمرین قبلی، تدارک روانی، آمادگی جسمانی، درگیر شدن با یک نوآوری گشایشی و ... است) مثلا فرد ممکن است چون تمرین زیادی قبل از مسابقات نداشته باشد و ذهنش آماده محاسبات در پوزیسیون های پیچیده نباشد تصمیم بگیرد از گشایش هایی استفاده کند که در آن ها گذار به آخر بازی و پوزیسیون های ساده سریعتر اتفاق بیفتد و عملا بیشتر انرژی اش را هم در همان مراحل صرف کند مانند (دیوار برلین، گامبی وزیر دفاع ارتودکس، روی لوپس واریانت لاسکر و ...) و یا برعکس به دلیل آمادگی و فرم مطلوب تصمیم به پیچیده کردن بازی بگیرد که در آن صورت احتمالا وسط بازی بیشترین وقت و انرژی را از حریف می گیرد.
3- پوزیسیون: مثلا همانگونه که بررسی کردیم در پوزیسیون های پیچیده وقت بیشتری صرف وسط بازی می شود.
4- گشایش: همانگونه که اشاره کردیم؛ می دانیم که از هر گشایشی (اغلب از هر واریاسیون از هر گشایشی) مجموعه پوزیسیون هایی با ویژگی های کلی نسبتا متشابه (مثلا ساده، حاد، استراتژیک و ...) بوجود می آیند و عامل پوزیسیون همانطور که اشاره شد در پاسخ به این پرسش تاثیر دارد.